Notizen zu dieser Person
Uit verhalen van mijn moeder (Corrie Beukman):
"Nee, dan in de buurt waar Dirk was begonnen. Dat was in een nieuw gebouwde wijk. Een nieuw huis met een groot winkelraam. Met prachtige krulletters stond er op het raam geschilderd: een wapen en daarom heen "Het wapen van Gouda".
Wat zou er in dat huis komen? Waar sloeg dat nu op, "Het wapen van Gouda"? Er werden allerlei dingen verondersteld. Door het raam konden ze niets zien. Niemand begreep er ook maar iets van. Er werd gewerkt, getimmerd en hout aangesleept. Het duurde dagen voor de mensen het door kregen. Het werd een boter- melk- en kaaswinkel. Er werden nogal wat kazen naar binnen gedragen. Hele vrachten in verschillende soorten. En dozen met worsten, kisten met eieren, vaatjes margarine.
De baas had van zijn moeders kant twee ooms en tantes op een grote boerderij met veel vee en die maakten zelf elke dag kazen. In Gouda was hun kaas bekroond geweest.
Nu hadden ze een voordeel: er waren nog niet zoveel van dergelijke zaken in de buurt gevestigd. Er kwamen ook klanten uit andere buurten, die er wat kwamen kopen. Het was over het algemeen een arme tijd. Elk dubbeltje, elke cent moest goed besteed worden. Daarom werd er goed opgelet, waar ze het voordeligste konden kopen. Toch kwam de loop er aardig gauw in. Dorus hield nogal van reclame maken en dat deed hij dan ook. Dat van die eieren was een goede stunt geweest, het was bijzonder goed aangeslagen. In de jaren 1900 was het geen vetpot bij de mensen. Het was hard werken, vroeg uit de veren en lange dagen maken. Er was moed voor nodig om met zo'n goed gevulde winkel te beginnen en het tegen de concurrentie op te nemen. Het ging soms om het verschil van een halve cent. Maar de zonen van Beukman hadden thuis wel een goede leerschool gehad. Daar ging het ook niet altijd voor de wind."
Theo
Emke
