♂ Giselbert VOM MAASGAU
Eigenschaften
| Art |
Wert |
Datum |
Ort |
Quellenangaben |
|
Name
|
Giselbert VOM MAASGAU |
|
|
|
|
Name
|
a.k.a. VON LOTHRINGEN |
|
|
|
Ereignisse
| Art |
Datum |
Ort |
Quellenangaben |
|
Geburt
|
etwa 891 |
|
|
|
Tod
|
2. Oktober 939 |
Andernach nach diesem Ort suchen |
|
|
Herzog von Lothringen 915/ 923 bis zu seinem Tod
|
|
|
|
|
Laien- Abt v. St. Maxim
|
925 bis 934 |
|
|
|
Rektor der St.- Servas- Abtei in Maastricht
|
928 |
|
|
|
Ertrinkt beim Versuch, über den Rhein zu fliehen
|
|
|
|
|
Heirat
|
928 |
|
|
Notizen zu dieser Person
Hij had een zoon, overleden in 944, die onder voogdij stond van Otto van Verdun, hertog van Lotharingen. Erft het volledige bezit van zijn vader (hertog van Lotharingen 915/923 - 2 okt 939) en wordt als zoon van Reginar I vermeld in oorkonden van 919, 923 en 930; voert ter vergroting van zijn macht nog ongeremderdat deze een schommelpolitiek; keert zich tegen Karel 'de Eenvoudige',laat zich door aanhangers tot 'koning van Lotharingen' kiezen (920),maar neemt zijn toevlucht tot de Duitse koning Hendrik I; veinst zichmet Karel te willen verzoenen, maar verraadt hem en wendt zich opnieuwtot Hendrik I; probeert (maar te laat) zich alsnog met Raoul te verzoenen waarop Hendrik I met een groot leger Lotharingen inlijft (925); wordt door deze als 'hertog' echter gehandhaafd en via een dynastiek huwelijk gebonden; is ook weer leke-abt van Sankt Maximin (925-934) en wordt rector van de rijke Sint-Servaas-abdij in Maastricht (928), alwaar hij ook het muntrecht uitoefende; leidt als kamerheer de kroningsplechtigheid van Otto I te Aken op 7-8-936, maar doet weldra mee aan hetoproer van diens broer Hendrik; wordt overwonnen bij Birten in maart 939 en een tijd lang belegerd in Chèvremont; roept de hulp in van de Westfrankische koning Lodewijk IV 'van Overzee' en trekt de dan naderende Otto tegemoet, maar wordt verslagen bij Andernach op 3-10-939 en verdrinkt wanneer hij dan tracht over de Rijn te vluchten.
Herunterladen
Der Einsender hat das Herunterladen der Datei nicht gestattet.
Hermann
Brech
