Notizen zu dieser Person
http://sarcelled58.rssing.com/chan-34557355/all_p1.html Ook van de docent Malte Johann Friedrich Ehrbecker zijn sporen achtergebleven. Het zijn niet meer dan fragmentarische gegevens, maar toch: het zijn gegevens die een verhaal vertellen. Ehrbecker werd geboren in 1889 in Amsterdam, en was het vierde mannelijke kind uit een gezin van vijf. Hij droeg dezelfde naam als zijn Duitse vader, en ging dus ook wel door het leven als ýjuniorý. Zijn moeder heette Anna Pauline Silberling. In april 1910 ý hij woonde toen in Haarlem ý haalde Ehrbecker aan de kweekschool aldaar zijn akte lager onderwijs. Twee jaar later verkreeg hij de hoofdakte. We mogen aannemen dat hij in deze periode les heeft gegeven, al weten we niet wýýr. In 1913 huwde hij de uit Haarlem afkomstige Adriana Elisabeth Peters (geboren 1890). Het paar vestigde zich in Woerden. In 1915 meldde Ehrbecker zich voor een betrekking ýonderwijzer derde klasse bij het Europees lager onderwijsý in Indiý. Op 27 maart van dat jaar vertrok het echtpaar vanuit Amsterdam, aan boord van ss ýKoningin der Nederlandený, richting Batavia. Mevrouw Ehrbecker was op dat moment zwanger van haar eerste kind. In Indiý aangekomen, begon Ehrbecker met een betrekking in Meester Cornelis. Een jaar later werd hij gepromoveerd tot onderwijzer der 2e klasse. In juni 1916 werd hij aangesteld op de 6e lagere school in Batavia, en weer een maand later (!) aan deMiddelbare Landbouwschool in Buitenzorg. Deze laatste aanstelling had waarschijnlijk te maken met een sterfgeval onder het docentencorps in Buitenzorg, en een daaruit voortvloeeinde stoelendans. Er was opeens een vacature gekomen voor het geven vande ýtijdelijke voorbereidende cursusý. Omdat Ehrbecker nog niet of nauwelijks aan zijn functie in Batavia was toegekomen, was het oog op hým gevallen. Het gezin verhuisde naar Buitenzorg. Ehrbecker was geen vakdocent. Het was wýl de man die de nieuwe ý veelal inlandse ý leerlingen introduceerde bij het vakonderwijs, en hen kennis leerde maken met het schoolse systeem. Mogelijk dat hij meer dan andere docenten een goeie relatie met zijn leerlingen heeft gehad. Hij was jong, en nog vol idealen. In het Bataviaasch Nieuwsblad van 22 december 1919 lezen we dat Ehrbecker het iniatief nam tot de oprichting van een ýVereniging Kinder-vakantiekolonieýný in Buitenzorg, een doel waarvoor het Sint Vincentiusgesticht een koloniehuis in Tjitjoeroeg beschikbaar had gesteld. Verder zat hij in het plaatselijk bestuur van het Nederlandsch-Indisch Onderwijskundig Genootschap (N.I.O.G.). Vertrek Zijn deelname aan deze activiteiten wijst niet op een voorgenomen vertrek. En toch, opeens, was daar het volgende bericht: ýBij Gouvernements Besluit van 14 Mei 1920 No. 10 werd de heer M. J. F. Ehrbecker, onderwijzer aan den tijdelijken Voorbereidenden Cursus, met ingang van 15 Mei 1920 op verzoek eervol uit ýs Lands dienst ontslagen.ý Heeft dit besluit misschien aan de thuissituatie gelegen? Na de geboorte van een dochter in Meester Cornelis (Annie, 1915), werden in Buitenzorg nýg twee dochters geboren (Antonetta Andrea, 1917, en Pauline Cato, 1919). Heeft mevrouw Ehrbecker moeite gehad met het leven in Nederlands-Indiý? Oordeelde het paar dat het voor de kinderen beter was op te groeien in Nederland? We weten het niet. Voor hun vertrek, in mei 1920 met het ss ýPrinces Julianaý, moest Ehrbecker nog afscheid nemen van de Landbouwschool en zijn leerlingen. Het was bij deze gelegenheid dat hij een klein album kreeg met een aantal fotoýs van de school, zijn collegaýsen de leerlingen. Dank zij deze fotoýs hebben we nu een beter beeld van dit soort onderwijs. Eýn van de fotoýs toont ons een groep leerlingen met de tekst, met krijt geschreven: ýSouvenir, Buitenzorg, 2 mei 1920.ý Misschien wel mooier dan welk lied dan ook. Adieu, monsieur le professeur. On ne vous oubliera jamais Et tout au fond de notre cýur, Ces mots sont ýcrits ý la craie. Nous vous offrons ces quelques fleurs Pour dire combien on vous aimait. On ne vous oubliera jamais. Adieu, monsieur le professeur.
Jan
Verkade
