Notizen zu dieser Person
Voor de Eerste Wereldoorlog was hij koffiehandelaar. Omdat de zaken steeds moeilijker liepen, verbleef hij zelf doordeweeks in Hamburg, terwijl zijn gezin in Keulen woonde. Ieder weekend ging hij vervolgens naar huis. In Hamburg schijnt hij toen een affaire te hebben gehad met een jonge oorlogsweduwe bij wie hij een kamer huurde. Uiteindelijk wilde zijn vrouw dat het hele gezin naar Hamburg zou verhuizen. Er werd hiertoe een driehoeksverhuizing georganiseerd. Zij vertrokken uit Keulen, en verhuisden naar Hamburg. De mensen uit Hamburg zouden naar een andere plaats gaan. Die uit die andere plaats zouden naar Keulen gaan. Iedereen zou op dezelfde dag verhuizen. Toen ze Hamburg aankwamen, bleken die mensen toch niet verhuisd te zijn en stonden ze met hun spullen op straat. Uiteindelijk zijn ze toen in gaan wonen bij de vriendin van Carl. Het is een understatement dat dit een “ ongemakkelijke situatie” was. In 1933 vertrok haar nicht Rose Willig naar Brazilië. Haar man Albrecht Leoni was daar toen al. Mijn grootmoeder Rose Hugenholtz-Leeuwarden is toen naar Hamburg afgereisd om afscheid van haar te nemen. Bij toeval zag ze toen haar vader in de verte op straat lopen. Ze herkende hem in eerste instantie omdat hij met een been trok. Ze heeft toen besloten om niet naar hem toe te gaan. Ze heeft haar vader daarna nooit meer gezien. Hij heeft nog wel brieven gestuurd, maar zijn altijd verbrand. Achteraf geeft oma Hugenholtz-Lehmkuhl herhaaldelijk verteld toch wel spijt te hebben gehad, dat ze hem niet meer heeft willen zien.
Gerard
Hugenholtz
